• The landscaping solace

    I HAVE ALWAYS FOUND PEACE IN NATURE, A KIND OF INTRINSIC PEACE. LANDSCAPES, WITH THEIR DIVERSITY AND INFINITE BEAUTY, ARE A CONSTANT REMINDER OF THE CIRCLE OF LIFE AND OUR PLACE IN IT.

    Walking among the trees, listening to the whispers of a river, or simply gazing at a mountain in the distance, restores me to a state of serenity that is difficult to find in the rush of everyday life. Full moon, rising sun, deep blue of the evening, golden light of the morning, leaden grey of winter, ochres of autumn, the wind on my face, warmth on my skin, explosion of colour before my eyes… It’s as if nature whispers ancient secrets to me, stories of past and future times, renewing the connection with my own energy and spirit.

    Sometimes, when I feel the stress and worries arise, I seek some solace in the landscape. This is where I find my centre, where things make sense again and where my heart fills with gratitude and wonder. It’s as if the landscape reminds me of my origins.

    I want to share with you some of those special moments I have captured during my walks and travels. Far and near, sometimes all it took was a glance out of the window. These photos are not just beautiful images; they are landscapes that have given me strength, that have allowed me to reconnect with myself and remember what truly matters.

    I hope that, as you look at your own landscapes, you can find your centre too. I hope that these images serve as a reminder that there is always a natural refuge waiting for us, ready to give us a respite and renew our “Life Force”.

    The Landscaping Solace is one of my compilation of Life Force Tools, practical strategies to build resilience in adversity.

  • Werk en zingeving II: Een nieuwe mindset

    Geschreven begin 2024, toen ik toch geconfronteerd werd met de ziektewet.

    READ THIS POST IN ENGLISH

    HET IS EEN REGENACHTIGE AVONDSPITS IN OKTOBER 2023. IK RIJD VANUIT KANTOOR IN EINDHOVEN DE 2 UUR FILE TERUG NAAR HUIS. DE BEHANDELINGEN ZIJN ACHTER DE RUG, IK BEN ‘SCHOON’ VERKLAARD DOOR DE ONCOLOGEN. VOOR NU. ELKE DAG SLIK IK MEDICATIE OM MIJN KANS OP OVERLEVING TE VERGROTEN. IK KIJK NAAR MIJN FILE-GENOTEN EN DENK “VANDAAG HEB IK TOCH EEN VOLLE DAG WETEN TE WERKEN, IK DOE WEER MEE”. EN TOEN BESEF IK DAT IK EVEN MIJN OGEN DICHT HAD GEDAAN VOOR EEN PAAR SECONDEN. ACHTER MIJN STUUR.

    Onderweg naar werk | Amsterdam 2023

    Update 2024 – Inzetbaarheid op het werk

    Ondertussen werk ik niet meer. De impact van de behandeling en bijwerkingen op mijn weerstand, belastbaarheid en lichaam is nu nog groter dan tijdens de behandeling. Moeilijk, maar ik accepteer dat. Hoewel het hebben van een ziekte zoals kanker nooit gemakkelijk is en werken tijdens ziekte niet altijd mogelijk is kan werken erg waardevol zijn. Voor werknemer én werkgever. Het kan helpen om je te richten op wat echt belangrijk is in het leven.

    In Nederland werkt ongeveer een derde van de mensen met kanker tijdens hun behandeling. Uit onderzoek van onder andere TNO en de Arbo Unie blijkt welke uitdagingen en voordelen er zijn als werken tijdens behandeling mogelijk is:

    Werknemer

    • Een sneller herstel tijdens en na behandeling.
    • Preventie tegen negatieve mentale gevolgen tijdens en na behandeling, zoals minder kans op depressie en sociale isolatie.

    Werkgever

    • Verminderd risico op verzuim.
    • Verhoogde productiviteit.
    • Sneller re-integratie traject van werknemer

    Tweede halte in mijn reis: een nieuwe mindset

    De ervaring van werken tijdens mijn ziekte heeft mij veel gebracht. Ik heb ervaren dat, wanneer mogelijk, zinvol werk actief kan bijdragen aan mijn welzijn.

    Zinvol werk draait voor mij om verbinding en om een bijdrage te leveren aan de maatschappij. Daarom zet ik mij nu in als vrijwilliger voor Stichting Olijf en de Borstkankervereniging. Ook via deze blog. Zo wil ik lotgenoten en hun naasten een hand reiken, een plek bieden om te schuilen. 

    Er is nog veel te doen en wat we nog niet weten. Dat kan wel onrust opleveren. Maar deze mindset geeft mij vertrouwen. Het geeft de mogelijkheid om te denken in mogelijkheden, in plaats van uit het veld geslagen te zijn. En dit is mogelijk binnen mijn nieuwe realiteit.

    Dit was de tweede van twee stukken over mijn ervaring van werken met kanker in de periode van mijn eerste diagnose, behandeling en nabehandeling.

    Lees hier de eerste post

  • Werk en zingeving I: “Ik heb kanker en nét een nieuwe baan”

    Geschreven begin 2023, toen ik net mijn diagnose had gekregen

    read this post in english

    OPEENS IN EEN NIEUWE REALITEIT. DAT WAS IK DE OCHTEND DAT IK TE HOREN KREEG DAT IK KANKER HAD. ALLES KRIJGT EEN ANDERE DIMENSIE, ANDER TEMPO: MOEDERSCHAP, PARTNERSCHAP, VRIJE TIJD, FINANCIËN, WERK…  IK WAS VASTBESLOTEN OM MIJN TIJD ZO ZINVOL MOGELIJK TE BESTEDEN, EN ZINVOL WERK HOORDE ERBIJ. MAAR IK HAD NET MIJN CONTRACT GETEKEND… HOE VERTEL JE ZOIETS? – “VOLKOMEN TRANSPARANT, WAT KAN IK ANDERS?” DACHT IK… TOEN HEB IK DE TELEFOON GEPAKT OM MIJN MANAGER TE BELLEN

    Eerste halte in mijn reis: een nieuwe realiteit

    Begin maart tekende ik mijn contract om aan de slag te gaan als communicatieadviseur bij een organisatie. Ik had goed gezocht naar mensgericht werk en was blij om te mogen beginnen. Dan kreeg ik te horen dat ik kanker had. Ik weet nog dat ik dacht: “Mijn tijd is het waardevolste wat ik nu heb”. Even later was het voor mij duidelijk dat werk ook in het plaatje paste, zolang het zinvol was. Deze wil was nodig om ook duidelijkheid te scheppen over wat kon.

    Werken: willen en kunnen

    OK ik wilde werken, zover was duidelijk. Maar kon ik werken? Ik ging in dialoog met de artsen en verplegers: Wat kan ik verwachten? Wat kan ik en wat mag ik? Wat is realistisch en goed voor mij? Een duidelijk en realistisch beeld scheppen van mijn medische situatie was erg belangrijk. Toen bleek dat er voldoende ruimte was om waardevol te kunnen zijn op mijn werk. Het werd ook duidelijk dat een stukje onvoorspelbaarheid bij dit traject hoorde en dus flexibiliteit belangrijk blijft om in deze nieuwe realiteit te kunnen werken. Zowel van mij als van mijn nieuwe werkomgeving. 

    Het nieuws vertellen

    Het was een van de moeilijkste telefoontjes die ik ooit heb moeten plegen. Ik was nieuw en had zeker ook het gevoel dat ik mijn werk in de steek liet. Ik wist ook nog niet wat ik kon verwachten, maar wel dat de enige weg was om in dialoog te gaan.

    Ik belde dus mijn directe leidinggevende. Bommetje voor haar ook natuurlijk. Net als ik toen ik het nieuws hoorde, was het nu voor haar ook zaak deze nieuwe realiteit te laten bezinken. En dat kon niet binnen één telefoontje. Wat wel meteen gebeurde was cruciaal: De intentie was er, we wilden allebei samenwerken. Voorwaarde was dat we ons wederzijds duidelijk en flexibel moesten opstellen. Hoe? Door te kijken naar wat mogelijk is, wat zou kunnen en altijd op basis van een medisch realistisch scenario te werken. Even voor de nerds onder ons: Het belang van dialoog tijdens re-integratie is onder andere onderzocht door TNO.

    aan het werk met collega’s | Heerlen, oktober 2023

    Zinvol werk en verbinding met collega’s

    Ik was aangenaam verrast door de reacties. Mijn leidinggevende was erg begripvol. Op mijn beurt bleef ik in dialoog met de rest van de collega’s. Zo hebben wij verbinding, die wij nodig hebben om samen waardevol werk te kunnen realiseren. Het zit in de kleine dingen, zoals flexibele werktijden. Ik stelde me ook open om te werken vanuit huis of het ziekenhuis wanneer dat nodig is. Dit geeft het vertrouwen om verder te gaan.

    Aan het einde van 2023 ziet mijn werkperspectief er anders uit. Daarover schrijf ik in het vervolg: Werk en zingeving II: Een nieuwe mindset.